त्या चिमणीसारखी थोडा वेळ छतात चिवचिवाट करून उडून जाऊ नको ना त्या धुक्यासारखी साऱ्या जगावर तुझ्या रहस्याची रजई पांघरून विरून जाऊ नको ना त्या वावटळीसारखी एखादं सोनेरी पान माझ्या दारात टाकून फिरून जाऊ नको ना त्या काजव्यासारखी घन्या अंधारात लुकलुक चित्रं काढून विझून जाऊ नको ना त्या इंद्रधनूसारखी आभाळाच्या पटलावर तुझे सात रंग शिडकून वितळून जाऊ नको ना त्या पौर्णिमेच्या चंद्रासारखी हजारो चेहरे उजळून मग एखाद्या ढगामागे लपून जाऊ नको ना ह्या प्रणयाच्या क्षणी माझ्या जिवाला अनावर ओढ लावून सोडून जाऊ नको ना
