चालत रहा किर्र अंधाऱ्या रात्रीतून कारण तिच्या पलिकडे उद्याची सकाळ आहे पोहत रहा प्रक्षुब्ध सागराच्या लाटांवरून कारण त्यांच्या पलिकडे वास्तवतेचा किनारा आहे पाऊल ओढत रहा निर्दय शिशिराच्या बर्फातून कारण त्याच्या पलिकडे वसंताचा पहिला बहर आहे वाट काढत रहा दाट काटेरी जंगलातून कारण त्याच्या पलिकडे झुळझुळ वाहणारा झरा आहे आरोहत रहा उत्तुंग पर्वतांच्या शिखरांवरून कारण त्यांच्या पलिकडे एकांताचं अथांग सरोवर आहे भटकत रहा या निनावी शहराच्या रस्त्यांवरून कारण त्यांच्या पलिकडे घरातल्या चुलीची ऊब आहे कष्ट करत रहा आला दिवस जाईपर्यंत कारण त्याच्या पलिकडे समाधानाची संध्याकाळ आहे चालत रहा साऱ्या संकटांतून, विपत्त्यांतून, आपत्त्यांतून चालणं हेच आपलं आयुष्य थांबणं म्हणजे संपणं
Inspiration
दिवस*
एखादा दिवस कसा छान उगवतो हास्य, आनंद आणि रोमांच घेऊन येतो एखादा दिवस मला एकाकी करतो ओळखीच्या चेहऱ्यासाठी माझा जीव तरसतो एखाद्या दिवशी सूर्य तळपतो एखाद्या दिवशी अंधार पसरतो एखादा दिवस हरिणीसारखा बागडतो एखाद्या दिवशी चालता पाय रखडतो एखाद्या दिवशी माझी कल्पना भरारते एखाद्या दिवशी सारेच धोक्याचे वाटते एखाद्या दिवसात नवजात बालकाचे कुतूहल दिसते एखाद्या दिवशी जग धुरकट धुके पांघरून बसते एखाद्या दिवशी ज्योत तेवत उजळत असते एखाद्या दिवशी पणती शांत होते, विझते एखाद्या दिवशी ठिणगी पडते, आग भडकते एखाद्या दिवशी चितेतली राख मनी वसते दिवस उगवतात, दिवस मावळतात रोज आपल्यासाठी नवी भेट घेऊन येतात राग, लोभ, प्रेम, द्वेष - नवा दिवस, नवी भावना रे उद्याच्या दिवसा, तू काय आणशील, सांग ना!
सुकून*
म्हटलं चला, आज एक सुंदर कविता लिहूया प्रेम, विरह, सत्य, सौंदर्य, कशाबद्दल तरी अंतर्मनातल्या स्पंदनांचं करूया छान वर्णन, पण सगळंच सुकून गेलंय… जशी एकाकी पडलेल्या माझ्या पेनातली शाई जसं उन्हाळ्याने कोरड्या पडलेल्या नदीचं पात्र जशी एखाद्या म्हाताऱ्याची पातळ ठिसूळ कागदी त्वचा, तसं सगळंच सुकून गेलंय… मेल्या फांदीवरचं फूल जसं फुलू शकत नाही पंख तुटलेला पक्षी जसा उडू शकत नाही हलक्याशा झुळकेनं थरथरणाऱ्या गवताच्या शुष्क पात्यासारखं सगळंच सुकून गेलंय… आज विहिरीत सोडलेली बादली कोरडीच खडखडतेय आज माझी काव्यात्म अस्मिता नुसतीच बडबडतेय आज तीच जुनी ध्वनिमुद्रिका त्याच खाचांवर अडखळतेय, खरंच सगळंच सुकून गेलंय… पाहा तरी, पाहता पाहता ही कविता लिहून टाकली ओसरलेल्या कृतिशीलतेची कबुली देऊन टाकली वाळलेल्या लाकडाला कशी झटकन आग लागली, जरी सगळंच सुकून गेलंय
