(तुकोबांची साष्टांग क्षमा मागून) बसे एकला मी । कसे मन मारू प्राशतो ही दारू । प्रातःकाळी घरात बसोनी । लागलीसे प्यास उचलतो ग्लास । आवडीने घरात बसोनी । जाहला उद्वेग पेगावरी पेग । रिचवितो घरात बसोनी । जाहलो मी दीन टाॅनिक व जिन । वाचवील घरात बसोनी । वाटते शरम घेतो थोडी रम । परतून घरात बसोनी । ओव्या ह्या गाईन साथीला वाईन । दोन थेंब संकटावरी या । एकच उपाय स्काॅच किंवा राय । घ्यावी थोडी आपत्तीपुढे या । हात मी टेकिला द्या थोडी टकीला । राॅक्सवरी लाॅकडाउनाने । जीव अर्धा झाला हवा पुरा प्याला । शॅंपेनचा कपाटामधोनी । दाविती वाकुल्या साऱ्या त्या बाटल्या । काय करू जरा जास्त होता । बायको ओरडे दिवस कोरडे । माझ्या भाळी तळीराम म्हणे । आज घ्या व्होडका उद्या राहील का । प्राणिमात्र
