(तुकोबांची साष्टांग क्षमा मागून)
 
बसे एकला मी । कसे मन मारू
प्राशतो ही दारू । प्रातःकाळी

घरात बसोनी । लागलीसे प्यास
उचलतो ग्लास । आवडीने

घरात बसोनी । जाहला उद्वेग
पेगावरी पेग । रिचवितो

घरात बसोनी । जाहलो मी दीन
टाॅनिक व जिन । वाचवील

घरात बसोनी । वाटते शरम
घेतो थोडी रम । परतून

घरात बसोनी । ओव्या ह्या गाईन
साथीला वाईन । दोन थेंब

संकटावरी या । एकच उपाय
स्काॅच किंवा राय । घ्यावी थोडी

आपत्तीपुढे या । हात मी टेकिला
द्या थोडी टकीला । राॅक्सवरी

लाॅकडाउनाने । जीव अर्धा झाला
हवा पुरा प्याला । शॅंपेनचा

कपाटामधोनी । दाविती वाकुल्या
साऱ्या त्या बाटल्या । काय करू

जरा जास्त होता । बायको ओरडे
दिवस कोरडे । माझ्या भाळी

तळीराम म्हणे । आज घ्या व्होडका
उद्या राहील का । प्राणिमात्र