कविता माझ्या तुमच्यासाठी

आली पाखरं परत । घरट्यांत झोपी गेली
सारं कसं शांत शांत । जशी जगा पेंग आली
ऐकतो मी माझा श्वास । ऊर होई वर खाली
थकले रे माझे डोळे । आता तिन्हीसांज झाली

भगभगीत उजेड । पाडला मी तारुण्यात
म्हणे जग बदलीन । खूप केली यातायात
आता उतारवयात । मला समजूत आली
थकले रे माझे डोळे । आता तिन्हीसांज झाली

फिरलो मी गोल गोल । जसा बैल चऱ्हाटाला
आयुष्याच्या शर्यतीत । नाही विजय मिळाला
आता निर्माल्य निवृत्ती । माझ्या नशिबाला आली
थकले रे माझे डोळे । आता तिन्हीसांज झाली

गेले सोडून मजला । सारे सखे नि सोबती
आता एकलेपणाची । वाटतसे मज भीती
फार उशीराने मला । जीवनाची जाण आली
थकले रे माझे डोळे । आता तिन्हीसांज झाली

कधी वळून पाहतो । कसं आयुष्य घडलं
दुज्यां देऊन टाकलं । जे का पदरी पडलं
होऊ पाहतो सूर्यास्त । उन्हं उतरली खाली
थकले रे माझे डोळे । आता तिन्हीसांज झाली