शब्द आणिले तुला मी
कविराजा लडिवाळा
बाळमुठीत धरून
वाजवी रे खुळखुळा

आल्या उपमा उत्प्रेक्षा
बघ तुझ्या बारशाला
त्यांचे पदर फाडून
लावू तुझ्या दुपट्याला

आले नाही जरी दात
तरी सर्वांना चावतो
नाही येत रांगताही
तरी पुढे तो धावतो

पहा कसा कविराजा 
चुरूचुरू बोलतोय
काव्य आपले ऐकून
आपणच डोलतोय

म्हणे करूनी उड्डाण
चंद्रसू्र्य मी धरीन
म्हणे देवादिकांनाही
हतबल मी करीन

शब्द एकावर एक
उभा राहिला मनोरा
सुकं निर्माल्य वेचून
फुलविला हा फुलोरा

लोक म्हणती कविता
थिजलेली विझलेली
लंगोटीतून निघाली
म्हणून ती भिजलेली

थांबवा ही क्रूर टीका
करू नका उपरोध
माझ्या बाळाची कविता
जरी असे बाळबोध